การให้ด้วยใจโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนนั้นคือสิ่งที่ดีและมีความหมายสำหรับตัวเองมากถึงแม้จะมีคนเห็นค่าหรือไม่เห็นค่าก็ตาม ที่สำคัญจากการที่ตนเองได้รู้จักการให้นั้นเป็นการพัฒนาอีกอย่างหนึ่งของชีวิต จากที่เราได้พัฒนาแล้วนั้นอาจจะเป็นแบบอย่างให้คนรุ่นหลังได้นำไปใช้ในชีวิตได้ ดังการให้ของ "พ่อหลวง" ของเรา
ถึงแม้สิ่งรอบตัวเราและตัวเราเองจะพัฒนาไปไกลแค่ไหนก็ตาม เราไม่ควรที่จะลืมรากเง้าและตัวตนของเราเองว่าเรามาจากจุดใด เราควรระลึกถึงสิ่งนี้ตลอดเวลาเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจว่าเราไม้ได้วิ่งตามความต้องการของตนเอง
